Aşk Makinam


CEM AKKILIÇ



Tanrım yardım et bana
Saldırıya uğradı kalbim okyanusda bir adada
Sarışın tanrıçaydı
Yanımda yatıyordu o bakire
Sonra zamanın boşa geçmesini istemedik
Saatlerce birlikte yürüdük uzun kumsalda
Ve birlikte gittik aşk yuvamıza seviştik doyasıya
Bir an geldi yanlızca dudaklarımız temasta kaldı
Kemirdiği dilim değil kalbimdi artık
Hala inanamıyordum fakat inandırdı beni
Rüyada olmadığıma
Oramı sıkarak kemirerek
Hissettim tekrar kalçalarını kasıklarımın üstünde
Boşaldık defalarca çılgınca bağırıyordu aşk makinam
Parmaklarını gezdirdi çıldırtırcasına hassas yerlerimde
Sonrasında
Güneşin batışını seyrettik şimal rüzğarında
Kadehlerimizi kaldırdık martılarla beraber
Gece yaklaşırken
Palmiyelerin arasından dolunayın ışığı vuruyordu
Saçlarının örttüğü ğöğüslerine
Uyuya kaldık ıssız adanın kumsalında
Bir gürültü duydum daha sonra
Acı hissettim işte o an
‘Uyan kocacığım kalk
Geç kalıyorsun bu sabah büroya’


CEM AKKILIC 1992